Jak w biznesie używać Behavioral Change Stairway Model – sprawdzanego schematu negocjacji kryzysowych?

02.09.2025

Każda rozmowa może zmienić się w negocjacje kryzysowe.  Jak w biznesie używać Behavioral Change Stairway Model – sprawdzonego schematu negocjacji kryzysowych?

Jaki jest świat, w którym żyjemy?

Żyjemy w czasie, w którym kryzys stał się codziennością. Pandemia COVID-19 była tylko początkiem licznych zdarzeń, które wstrząsają światem: wojna w Ukrainie, konflikt w Gazie, globalna inflacja, fale zwolnień grupowych, napięcia geopolityczne i coraz powszechniejsza polaryzacja społeczna. Do tego dochodzi relatywizacja przemocy – wojna transmitowana na żywo w mediach, strzelaniny na ulicach, brutalizacja języka debaty publicznej.

Nic dziwnego, że kondycja psychiczna społeczeństw jest dramatyczna. Z badań SWPS z 2025 roku wynika, że aż 36% Polek i Polaków wykazuje objawy wysokiego ryzyka depresji klinicznej. Co ważne – jak podkreślają autorzy raportu – nie ma znaczenia orientacja polityczna, ideologia czy religijność. Kryzys psychiczny stał się zjawiskiem ponad podziałami, dotykającym wszystkie grupy społeczne. W innym badaniu SWPS i Fundacji Pomagam.pl wykazano, że nawet 1/4 dorosłych Polaków doświadczyła kryzysu psychicznego. To realne zjawisko społeczne istotnie wpływające na relacje biznesowe.

Także globalne dane potwierdzają skalę problemu. WHO i Bank Światowy (raport 2022 r.) wskazują, że depresja i zaburzenia lękowe generują ponad 1 bilion dolarów rocznie strat dla światowej gospodarki z powodu utraconej produktywności. W efekcie pracownicy są zmęczeni, sfrustrowani, podatni na impulsywne reakcje. A to oznacza, że w miejscu pracy nawet zwykła rozmowa może szybko przekształcić się w negocjację kryzysową.

Negocjacje kryzysowe we współczesnym świecie - czy są potrzebne?

  • Żyjemy w świecie permanentnych kryzysów, które obciążają psychikę jednostek i całych organizacji.
  • Badania SWPS pokazują, że ponad 1/3 Polaków jest w grupie ryzyka depresji klinicznej, a 1/4 dorosłych doświadczyła kryzysu psychicznego.
  • W takich warunkach klasyczne negocjacje oparte na interesach często zawodzą, bo emocje dominują nad racjonalnością.
  • Behavioral Change Stairway Model (FBI) to narzędzie wypracowane w negocjacjach zakładniczych, które coraz częściej znajduje zastosowanie w biznesie i HR.
  • Kluczem jest: aktywne słuchanie, empatia, budowanie zaufania, dopiero potem wpływ i zmiana zachowania.

Dlaczego zwykłe rozmowy stają się negocjacjami kryzysowymi?

Jeszcze kilka lat temu większość rozmów biznesowych miała względnie przewidywalny przebieg. Negocjowano ceny, warunki dostaw, zakres usług – presja była realna, ale mieściła się w ramach gry interesów. Dziś świat wygląda inaczej. Ludzie są przemęczeni  i zdezorientowani. Każdy nosi w sobie „odbezpieczony granat” – nagromadzone frustracje i lęki, które mogą wybuchnąć przy pozornie błahej okazji.

Do tego dochodzi zmieniająca się dynamika rynku pracy. Jeszcze niedawno mówiło się o „rynku pracownika” – dziś wskaźniki pokazują, że sytuacja się odwraca. Jednak zanim świadomość tego dotrze do zespołów, minie jeszcze sporo czasu. W okresie inercji łatwo o mijanie się oczekiwań: pracownicy oczekują stabilizacji i rozwoju, a menedżerowie muszą podejmować decyzje o cięciach i zmianach. To sytuacja, w której klasyczne narzędzia negocjacyjne zawodzą, bo nie wystarczy rozmawiać o interesach, trzeba umieć rozmawiać o emocjach.

Co zrobić, gdy rozmowa zmierza do eskalacji? Behavioral Change Stairway Model – drabina zmiany zachowania

Behavioral Change Stairway Model to pięciostopniowy model negocjacji FBI, który uczy jak prowadzić rozmowy w sytuacjach kryzysowych – od słuchania, przez empatię, aż po zmianę zachowania. FBI Crisis Negotiation Unit, po latach pracy z osobami w kryzysie (m.in. w sytuacjach zakładniczych i samobójczych), opracowało model, który zakłada , że zanim dojdzie do zmiany zachowania, trzeba przejść kilka etapów:

  1. Aktywne słuchanie – pokazanie, że naprawdę słyszymy, co mówi druga strona.
  2. Empatia – nazwanie emocji, które stoją za słowami.
  3. Relacje – zbudowanie minimum zaufania.
  4. Wpływ – dopiero wtedy można zaproponować rozwiązania.
  5. Zmiana zachowania – ostatni krok, który otwiera drogę do adaptacji.

W praktyce oznacza to, że menedżer czy HR-owiec nie może od razu przechodzić do argumentów, liczb i racjonalnych wyliczeń. Najpierw musi „rozbroić” emocje rozmówcy – inaczej ryzykuje eskalacją.

Jak krok po kroku stosować model negocjacji kryzysowych BCS?:

EtapCo robićJęzyk i przykłady
1. Aktywne słuchaniePowtarzaj, parafrazuj, zadawaj pytania otwarteJeśli dobrze rozumiem, mówisz, że… / Opowiedz mi więcej o…
2. EmpatiaNazwij emocje, ale nie eskalujWidzę, że to dla Ciebie frustrujące” / Brzmi to tak, jakbyś czuł się pominięty
3. ZaufaniePokaż intencję współpracyChcę, żebyśmy znaleźli rozwiązanie razem / Nie oceniam Cię, chcę zrozumieć
4. WpływDopiero po zaufaniu wprowadzaj opcjeMożemy rozważyć dwie drogi… / Która opcja jest dla Ciebie realniejsza?
5. Zmiana zachowaniaPomóż przejść do działania i adaptacjiSpróbujmy tego przez tydzień i zobaczmy efekt/ Pierwszy krok jest najtrudniejszy, ale otworzy nam drogę dalej

Czym różnią się negocjacje biznesowe od negocjacji kryzysowych w biznesie?

Przyjrzyjmy się dwóm sytuacjom:

Case biznesowy 1: firma produkcyjna negocjuje z dostawcą komponentów elektronicznych. Klient wymaga dostaw just-in-time, wysokiej jakości i rozsądnej ceny. Dostawca proponuje tańszy wariant, ale z gorszą specyfikacją i mniej elastyczną logistyką. Negocjacje trwają tygodniami, strony mają czas na analizy i kompromisy. Ostatecznie ustalają wyższą cenę, ale z lepszą gwarancją jakości i elastycznym harmonogramem dostaw. Presja była realna, ale zarządzalna – tu liczyły się interesy i pakiet wartości.

Case kryzysowy 2: HR prowadzi rozmowę z zespołem o planowanych zwolnieniach grupowych. Pracownicy reagują gniewem i strachem. Padają pytania o przyszłość rodzin, poczucie bezpieczeństwa, sens pracy. Klasyczne argumenty – o konieczności restrukturyzacji i cięcia kosztów – tylko eskalują napięcie. Dopiero gdy HR stosuje aktywne słuchanie i empatię („Widzę, że to budzi w Was ogromny lęk”), udaje się obniżyć poziom emocji. Budowanie zaufania transparentne przedstawienie opcji wsparcia (np. outplacement, szkolenia reskillingowe) pozwala na znalezienie przestrzeni do rozmowy. Tu stawką nie jest kontrakt – stawką jest spokój i poczucie bezpieczeństwa.

Porównajmy, czym różnią się negocjacje biznesowe i kryzysowe?

AspektNegocjacje biznesoweNegocjacje kryzysowe
CelUzyskanie porozumienia, maksymalizacja wartości kontraktuDeeskalacja emocji, ocalenie życia, zachowanie bezpieczeństwa i spokoju
Czas reakcjiDni lub tygodnie, możliwość konsultacji i analizMinuty lub sekundy, brak czasu na szerokie analizy
Presja emocjonalnaUmiarkowana, kontrolowana formalnieSkrajna, dominuje nad racjonalnością, wymaga empatii
Ryzyko błęduStrata kontraktu, reputacji, relacjiEskalacja kryzysu, utrata zdrowia, życia lub reputacji organizacji
Język i tonFormalny, rzeczowy, oparty na danychProsty, empatyczny, deeskalujący napięcie
ProceduryElastyczne, zależne od kultury organizacyjnejŚciśle określone protokoły kryzysowe (np. służb, HR)
Relacje długofaloweKluczowe – biznes nastawiony na trwałe więziDrugorzędne wobec celu nadrzędnego – natychmiastowa stabilizacja

Czego managerowie i HR mogą się nauczyć od FBI, Harvardu i Czerwonego Krzyża o negocjacjach kryzysowych?

FBI od lat podkreśla, że prawdziwa skuteczność negocjatora nie polega na tym, jak szybko potrafi doprowadzić rozmowę do końca. Kluczowym kryterium jest zdolność do obniżenia napięcia emocjonalnego – bo tylko wtedy możliwe jest wypracowanie jakiegokolwiek rozwiązania.

Podobny wniosek płynie z analiz Harvard Program on Negotiation. Badacze z Cambridge zwracają uwagę, że klasyczne podejścia negocjacyjne, oparte na pozycjach i interesach, przestają działać w sytuacjach kryzysowych. W takich warunkach to emocje, a nie racjonalne argumenty, decydują o przebiegu rozmowy.

Jeszcze mocniej widać to w praktyce Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża. Negocjatorzy humanitarni działający w strefach wojny opisują, że ich celem nie jest długofalowa współpraca ani trwałe relacje. Priorytetem jest deeskalacja i natychmiastowe bezpieczeństwo – uratowanie życia, uspokojenie sytuacji, stworzenie przestrzeni do dalszych działań.

Wszystkie te doświadczenia mają wspólny mianownik: najpierw emocje, potem interesy.

Stosowanie Behavioral Change Stairway Model (BCSM) w codziennych sytuacjach zawodowych przekłada się na wymierne korzyści: pozwala budować zaufanie w zespole, szybciej rozwiązywać konflikty i skutecznie wprowadzać zmiany, nawet pod presją czasu i trudnych emocji.

Realne korzyści dla firm i zespołów w których BCSM jest narzędziem rozbrajania konfliktów:

  • Redukcja napięć i konfliktów – kiedy w zespole pojawiają się emocje, aktywne słuchanie i empatyczne podejście rozbrajają potencjalne “granaty” frustracji. To nie tylko łagodzi sytuacje, ale umożliwia konstruktywne poszukiwanie rozwiązań.
  • Szybsze osiąganie porozumienia – dzięki przejściu przez wszystkie etapy BCSM, rozmówcy otwierają się na współpracę, a decyzje podejmowane są świadomie – nie pod naciskiem, lecz z poczuciem zrozumienia i współodpowiedzialności.
  • Wzrost zaangażowania i lojalności – pracownicy, którzy czują się wysłuchani i traktowani z szacunkiem, wykazują większą motywację oraz otwartość na wdrażanie zmian, nawet w trudnych warunkach.
  • Praktyczna adaptacja – menedżer, korzystając z BCSM, potrafi prowadzić rozmowy o zwolnieniach, restrukturyzacjach czy nowych zadaniach w sposób, który minimalizuje stres i pozwala zachować bezpieczeństwo psychiczne zespołu.

Autentyczny lider wykorzystując BCSM, buduje kulturę zaufania, w której każdy czuje się zauważony, rozumiany i gotowy na zmianę. To przekłada się na realne korzyści: większą odporność zespołu na kryzysy, lepsze wyniki i poczucie, że nawet najtrudniejsze sytuacje da się przeprowadzić z szacunkiem i skutecznie.

Co możesz zrobić już dziś aby odnależć sie w negocjacjach kryzysowych?

  • Zatrzymaj się i policz do trzech, zanim odpowiesz. Cisza obniża napięcie.
  • Zamiast pytać „dlaczego?”, pytaj „co” i „jak”: „Co sprawia, że to dla Ciebie trudne?”.
  • Nazywaj emocje rozmówcy: strach, gniew, poczucie niesprawiedliwości.
  • Przygotuj scenariusze A/B – daj wybór zamiast stawiać pod ścianą.
  • Nastaw się mentalnie: Twoim celem nie jest wygranie sporu, ale przeprowadzenie drugiej strony przez emocje do adaptacji.

Jakie wnioski dla Managerów i HR o negocjacjach kryzysowych?

W świecie, w którym ludzie są zmęczeni, sfrustrowani i żyją w permanentnym poczuciu kryzysu, każda rozmowa może przekształcić się w negocjacje kryzysowe. Model Behavioral Change Stairway uczy, że droga do zmiany zachowania wiedzie przez słuchanie, empatię i budowanie zaufania. To  narzędzie, które powinien znać każdy lider, HR-owiec i menedżer. Bo dziś największą wartością jest rozbrojenia emocji i utrzymania dialogu w świecie, który codziennie balansuje na krawędzi.

Zajrzyj też do: https://www.heuresis.pl/pl/blog/czym-sa-negocjacje-i-kiedy-warto-w-nie-wchodzic-czy-kazda-sytuacja-wymaga-negocjacji

Chcesz nauczyć się praktycznych technik BCSM?  Sprawdź szkolenie https://www.heuresis.pl/pl/szkolenia-i-certyfikacja/szkolenia-otwarte-z-zarzadzania-i-hr/excellence-business-negotiations-csmExcellence in Business Negotiations©

Najczęstsze pytania dotyczące negocjacji kryzysowych (FAQ):

1. Czym jest Behavioral Change Stairway Model (BCSM)?
BCSM to pięciostopniowy model negocjacji opracowany przez FBI, który uczy jak prowadzić rozmowy kryzysowe – od aktywnego słuchania i empatii, przez budowanie zaufania i wpływ, aż do zmiany zachowania rozmówcy.

2. Jak zastosować BCSM w biznesie i HR?
W praktyce oznacza to, że menedżer lub HR powinien najpierw rozładować emocje rozmówcy (słuchanie i empatia), a dopiero później proponować opcje i rozwiązania. To klucz przy rozmowach o zwolnieniach, restrukturyzacjach czy konfliktach w zespołach.

3. Czym różnią się negocjacje biznesowe od negocjacji kryzysowych?
Negocjacje biznesowe koncentrują się na interesach i kontraktach, a czas reakcji mierzony jest w dniach lub tygodniach. Negocjacje kryzysowe wymagają natychmiastowej reakcji, ich celem jest deeskalacja emocji i zapewnienie bezpieczeństwa psychicznego.

4. Jakie są najważniejsze kroki BCSM?
Pięć etapów to: 1) aktywne słuchanie, 2) empatia, 3) budowanie zaufania, 4) wpływ, 5) zmiana zachowania. Kluczowe jest przechodzenie po kolei przez każdy etap.

5. Jakie korzyści daje posługiwanie się BCSM w rozwiązywaniu konfliktów w organizacjach?
Model pozwala redukować konflikty, szybciej osiągać porozumienie, zwiększać lojalność pracowników i wspierać adaptację do zmian. To praktyczne narzędzie budowania kultury zaufania i odporności zespołu.